قناعت حضرت زهرا (س):

حضرت فاطمه سلام الله علیها همیشه به حالش قانع بود؛ زیرا می دانست که حرص  و طمع باعث تفرق قلب ،دل بستگی به دنیا،غفلت از یاد خدا و تشتت خاطر می شود.او به آن چه که از پدرعزیزش شنیده بود تمسک می کرد که فرمود: (خوشا به حال کسی که در اسلام هدایت یافته و زندگی او در حد کفاف است و به آن قانع می باشد)…ونیز پدرش فرمود ای فاطمه! بر تلخی دنیا صبر کن تا به نعمت ابدی فایز شوی.این چنین بود حال فاطمه، واو برآن زندگانی سخت صبور بود، وبا قناعتی که داشت به استقبال زندگی می رفت و فراوان خدای متعال خویش را شکر گذاری می کرد و در همه حال به یاد او بود. دختر رسول خدا با این که در نهایت فقر و تنگ دستی زندگی می کرد ولی هیچ گا ه جز به خدای خودش دست نیاز به سوی کسی دراز نکرد  و با عفت و قناعت خود تا پایان عمرش عزیز و آبرو مندانه زندگی کرد.

حضرت زهرا در زندگی بسیار صبور بود و به اندکی از مال حلال که داشتند قانع بود.  او نفسش راضی و مرضی بود. او هرگز به اموال دیگران طمع نداشت وچشمانش را به چیزی که حقش نبود نمی انداخت، ودر مال کسی طمع نداشت. رسول اکرم (ص) فرمود: بی نیازی در کثرت مال نیست،بلکه بی نیازی در بی نیازی نفس است. 

در این زمینه احادیث نابی وجود دارد که عبارتند از این که :حضرت زهرا روزی خدمت پدر از مشکلات و کمبود های زندگی سخن به میان آورد و فرمود:( من و پسر عمویم چیزی از وسایل رفاهی نداریم، مگر پوست گوسفندی که شب ها بر روی آن می خوابیم وروزها بر روی آن شتر خود را علف می دهیم)…

رسول خدا فرمودند: (دختر عزیزم صبر و تحمل داشته باش،زیرا موسی بن عمران ده سال با همسرش زندگی کرد و فرشی جز یک قطعه عبای قطوانی نداشت.)

علی عله السّلام در یکی از رو زهای گرم شهر مدینه وارد منزل شد و از فاطمه پرسید: غذایی در منزل هست تا گرسنگی ام را برطرف کنم؟ حضرت فاطمه فرمودند:(در خانه چیزی نداریم و من دو روز است که با بهانه های مختلف فرزندانم حسن و حسین را به گونای سرگرم می کنم،تازیاد بی تابی نکنند).

پی نوشت:

1.کنز العمال،ح37475.

2.سو ره ی طه،آیه ی 131.

3.انّها فاطمة الزّهرا،ص313.314

4.بحار الانوارج41ص258 و الیقین،سید بن طاووس ص 454.